arkadaşla dolmuştaydık. yanımda duran 'çocuk' başta dikkatimi hiç çekmemişti. sonradan konuşmalarını dinledikçe üniversiteye başladığını öğrendim. anında gözüm bıyıklarına kaydı. adeta yeni terliyolardı. arkadaşıma gösterdim tabi o da baktı üzüldü. yahu ailelere sesleniyorum o çocuk üniversitede ne yapsın. ezerler onu ya. valla onu eve götürüp bi tas çorba koyasım geldi önüne. anasından ayrılmış yazık ne yapar bu yaban ellerde diye düşünmeden edemedim.