Hepimiz bu dünyaya, hayatımızı en iyi şekilde yaşamak için geliyoruz, hayat saklanarak, umutsuzluklarla, pişmanlıklarla harcanamayacak kadar kısa. Dertler ve sıkıntılarla boğuşurken her gün, bir öncekinin aynısı gibi görünmeye başlıyor. Doğduğumuz andan itibaren hepimize birer yumak iplik veriliyor; ama umutlarla, ama umutsuzluklarla dolu sarıyorsun sarıyorsun... ve hayat bitiyor.
Ne güzel eserlerin vardı, ve ne çok şey öğrettin senden sonrakilere.
