Bu durum, inanmamakla çağdaşlığın geleceğine itimat yanılsamasını gerçek sanma durumudur.
Zira çağla inanmanın veya red etmenin doğru orantısı yoktur. eski çağlarda da inanmayan vardı bugün de var, eski çağlarda da inanan vardı bugün de var, bundan sonra da olacak. Red ve kabul noktasında çağın öncesindeki her bilgiyi yanlış sanacaksak bugün temel yaşam formlarımızı dahi oluşturamayız.
Bir çağ insana neye inanacağını değil neye inanmayacağını öğretir. Ama tümden red etmeyi imkansız kılar, çünkü tümden red ediş ancak tümden var edişle mümkündür, çağ ve inanma ilişkisi yanlış çıkış ve yanlış varış noktasıdır.
Bir çağ gelir bir çağ gider bazı eserler çağlar boyunca sürer...
