insanın görmezden gelindiği andır. Örneğin bazen kızılaya gezmek için gittiğimde kıyıda oturup insanları izleyince sevdicekler, işinde gücünde, gülümseyen şakalasan, metrodan akın akın koşturarak çıkan insanları izledikçe o kızılay kalabalığının içinde kendimi işsiz güçsüz amaçsız görerek değersiz hissettiğim olur.
