sanılanın aksine müzikten anlayan insanoğlu söylemidir.
müzik, sadece tek bir tarzdan ibaret değildir. normal olan, kendini tarz adı altındaki kalıplar içine sokmadan ruhunun istediğini verebilmektir. keza insan, duygusal bir varlıktır. duygularına kulak veren insanın yine kulağına hoş gelen müziği dinlemesi onu müzikten anlamayan bir insan yapmaz. o sadece, müzik dinlerken özgür olabilen bir insandır.
şimdi çoğunuz bahsettiğim kişinin serdar ortaç, hande yener, demet akalın falan dinlediğini zannediyorsanız hakikaten müziğin basit ve sınırlandırılması gereken bir kavram olduğunu düşünüyorsunuz demektir. çünkü müziğin hakkını veren insan, kulağına hoş gelen -ruhuna istediğini verecek olan- her müziği dinler. kaldı ki ruhuna kulak verebilen ve müzik kavramının evrenselliğini kavrayabilmiş insanlar kalkıp da serdar ortaç falan dinlemezler.
hatta;
radiohead,
anathema,
düş sokağı sakinleri,
grup yorum,
farid farjad,
duman,
pink floyd,
feridun düzağaç,
dark tranquillity,
dream theater,
ahmet kaya,
in flames,
opeth,
erdal güney,
ilkay akkaya,
travis,
muse,
the cranberries,
teoman,
edith piaf,
yann tiersen,
sezen aksu,
...
şeklinde uzayıp giden ve kulağıma hoş gelen eserlere sahip kişileri/grupları severek dinlerim.
ama evet, müzikten anlamıyorum ben. ve benim gibilere selam ederim.
