Sevgili ailem bu yazıyı size yazıyorum,yok yok size yazacak bir şeylerim olduğundan değil sizinle konuşulmadığından sadece...Sizinle o kadar farklıyız ki,tamamiyle,birimiz ekşi birimiz tatlı,birimiz eksi birimiz artı gibi öylesine farklıyız.Değer yargılarınız,hayata bakışınız,önemsediğiniz ve önemsemediğiniz herşey ,insanları yargılama ve eleştirme biçimleriniz,kişilere biçtiğiniz değer unsurlarınız,yaşam şekilleriniz,ısrarlarınız ve inatçılığınız,tavır ve davranışlarınızla o kadar farklıyız ki birbirimizden yoruluyorum bu yüzden.Bu yüzden olduğum kişiyi saklıyorum sizinleyken.istediğim gibi konuşamıyorum istediğim gibi davranmıyorum çünkü bunlara vereceğiniz tepkiler ve tavırlarınız karşısında size kendimi anlatmak uğruna bir savaş vermek istemiyorum.En çokta her şeyin doğrusunu bildiğinizi sandığınız düşünceleriniz yok mu...Doğru olduğunu inandığınız şeyler uğrunda siz istediğinizi yapmakta özgürsünüz ama benim kendi doğrularımı özgürce yaşamamı kabul etmeye de mecbur olduğunuzu unutmayın.Evet bu farklılık yüzünden sizinle vakit geçirmeye dayanamıyorum.Tahammül edemiyorum ve siz buna bir anlam veremiyorsunuz.Evet işte sebep tüm bunlar...Bir arada bir paylaşım içinde olmak istiyorsanız eğer önce durup düşünün lütfen,siz bana kendi doğrularınızla müdahale etmeye kalktıkça ve beni değiştirmeye çalıştıkça bunu başarmak yerine kendinizden çok daha uzaklara ittiğinizin farkına varın.Umurumda olduğu için değil bana sıkıntı verdiği için yazıyorum.Unutmayın birbirinden farklı insanlar birbirleriyle paylaşacak bir şey bulamazlar, bir aradayken susuşlarımız bu yüzden.konuşmaya konu arayışlarınız tam da bu yüzden...insanlar kendi değerlerini kendileri yaratırlar unutmayın.
