sanma ki dışavururum sezgisel bencilliğini sevgimin
sanma ki bir damla yaş düşer gözümden
yıllarım senindir
çağlar atlıyoruz sevgilim
gelin olduğun gece
o gün ben hegel'i okuyorum
varlık yokluk ekseninde orjinim
hem varım hem de yok
ümitle tükenip giderse bir gün
kalırsa çaresiz mutsuz ve üzgün
yüzünde çizgiler dolaştı üzgün
beni arayacak özler senindir
beni arayacak akıllar senindir
yıllar
yıllar
yıllarım..ah..
yıllar senindir
ben karışmam yanılışına
sanma ki ölürüm bu aşk yüzünden
kıllanırım kararsızlığına
kıllarım senindir
hem tanrı istemezse zerdüşt üşümezmiş
sen tanrı mısın beni sürdürdün
bitimsiz beyaz sayfalarda hep yitimli
aklına geliyorum sözlerinde bak
ardıllarım senindir
sen beni öldürdün hayatta bıraktın
sen bana hayattın bırak da ölelim
sen beni dünyada mikrodalgada bıraktın
yıllarım senindir
