ilkokul yıllarımda, sürekli okul değiştirdim. ilkokulda en az 6-7 okula gittim. en son kayseri ye gitmiştik. komşu ogluyla aynı sınıftaydık. her gün top oynuyorduk felan. bir gün beden eğitimi dersimiz vardı. kızlarda dışarıdaydı. bana dedi ki : - kimden hoşlandın? ben önce kimseden felan desemde hoşlandıgım kızın adını verdim. ama nerden bileyim gidip kıza söyleyecegini. ben der demez gitti kıza söyledi. tabi yeni geldim birde o zamanlar tipsiz küçük tombul çocuguz. kimse yüzümüze bakmıyor. aynen öyle oldu. kız bana bakmadı bile. ama çocuk aklı aptalca aşık oluyorsun. onun için gidip şiir yazmıştım küçük bir kagıda o kagıdı ona vermiştim. üstüne üstlük kız ne yaptı biliyormusunuz? beni müdüre şikayet etti. müdürde severdi beni. çağırdı yanına beni dedi ki: 'oglum sen akıllı adamsın bak boşver kız işlerini, daha yaşınız küçük. seneye sınava gireceksin sen onu düşün. bidada görmeyim kızı rahatsız ettiğini' evet tek suçum sevmekti. çocuktuk ama aşık olmuştum. tabi müdüre gittikten sonra kızdan soğudum hatta nefret ettim. neden müdüre şikayet etti de beni küçük düşürdü. artık bu kızdan intikam alıcaktım. nasıl olcaktı bilmiyorum ama ondan intikam almalıydım. ben ne çektiysem o da onları yaşamalıydı. ben aslında yakısıklı bir cocuktum ama tombul olunca kimse bakmıyordu. hemen karar verdim zayıflayacagım diye. 3 ay boyunca nerdeyse bişi yemeden içmeden her gün koşarak 15 kilo verdim. tabi ondan sonra herkes ne kadar zayıfladın, baya yakısıklı olmussun demeye basladı. bende artık eskisi gibi mızmız olmayacaktım. ne kadar duygusal olursam o kadar acı cekicektim. bu yaşımda bunu öğrenmiştim. kızlarla takılmaya başladım. tabi beni begenmeyen kız artık benle konusmaya calısıyordu. bu seferde ben ona yüz vermedim. en sonunda arkadasıyla haber yollamış bana, benden hoşlanıyormus güya. ve dedim intikam zamanı. bende seni ağlatıp acı cektirmezsem diye. benim o ergenlik dönemimde ne kadar ağladıgımı bir bilseniz beni haklı bulurdunuz. neyse kızla çıkmaya başladık. ama ben hiç yüz vermiyorum. kızı iyice aşık ettim kendime. sürekli tersliyorum üzülüyor sonra yalandan bir kaç güzel söz gönlünü alırdım. sonra bunun yakın bir arkadası vardı oda benden hoslanırdı. ama onunla cıkamazdım çünkü benım bu kızı istedigimi zannederdi. bende benımkı kıskansın diye en yakın arkadasıyla daha cok vakıt gecırmeye basladım. gel zaman git zaman dedim ki: - ben bırakıcam bu kızdan sıkıldım senden hoşlanıyorum. kız hemen kabul etti. ve bana eziyet çektiren o kızdan ayrıldım. ayrılırkende senden nefret edıyorum gibisinden laflar söyledım. ağlayarak eve gitti. bütün sene boyunca ona inat, yakın arkadasıyla cıktım. zaten ondan sonra istanbula taşındık. ama sözlük keşke bırakmasaydım kızı. kız bana demişti. senden gerçekten hoslandım sen benı gerçekten sevdınmı diye filan o zamanlar üzüldüm. ama yapıcak bir şey yok. ben sana söyledigimde beni aşagılamayacaktın. ama yine eski duygusal günlerime döndüm. kızları kıramıyorum. bosuna kalp kırmaya degmez şu fani dünyada. buda böyle bir anımdı teşekkürler sözlük.
edit: böyle terk edilenler eksilemiş. eksileyenler lütfen mesaj atın konusmak istiyorum. benim yaşadıgım travmayı bılmeden yargılamayın beni. beni dinledikten sonra istediginiz kadar umrumda değil. önemli olan düşüncelerimi anlatabilmem.
