Aşkın rengiydi mavi
Haramilerin duvarlarından kalma
Bir kafenin karanlık masasında
O muydu maviyi bu denli hatırlatan
Denizin maviliğine ismini kazıyan
Göklerden bir tutam aşk koparan,
Ve mavideydi aşk
Beyaz tül perdeye iliştirilmiş
Anlamını yitirmiş
Nazar çoktan değmiş
Boncuklarda kalmıştı aşk
Maviydi aşkın rengi
Ve imkansızdı bundan sonra
Maviydi huzurun rengi
Ve kalmamıştı bir tutam ruhumda
Maviydi sevgilinin rengi
Ve bir saniye bile yoktum aklında
Maviydi yalnızlığın rengi
Boğaza karşı tam karşımda
Maviydi mutluluğun rengi
Ve unutulmuştu eski destanlar gibi
Maviydi aşkın rengi
Ve baştan kaybetmişim sanki
