en zengin yüzde 20 ile en fakir yüzde 20'lik nüfus dilimlerinin gelirleri arasında 8 katlık fark olması durumudur. bir de dikkat edilmesi gereken, bu fark gelirler arasındadır, servetler arasında değil. yani en zengin yüzde 20'nin yıllık kazancını en fakir yüzde 20'nin yıllık kazancına bölünce 8 çıkıyor ama en zengin yüzde 20'nin servetini (ev, arsa, araba, hisse senedi, tahvil vs... değerleri toplamını) en fakir yüzde 20'nin servetine böldüğümüzde çok daha büyük bir uçurum karşımızda duruyor. çünkü en fakir yüzde 20'lik kesim ancak zorunlu ihtiyaçlarından arta kalanı tasarruf edebilirken (tabi artarsa), en zengin yüzde 20'lik kesim görece ne kadar çok lüks içinde yaşarsa yaşasın yine de en fakir yüzde 20'den daha fazla tasarruf yapabilecek gelire sahip olabiliyor. bu da servet uçurumunun gelir uçurumundan daha hızlı derinleştiğini gösteriyor. servet dağılımındaki bozulmanın zamanla gelir dağılımını daha da adaletsiz noktalara getireceğini tahmin etmek zor değil bu durumda. ayrıca servet dağılımındaki bozulma ekonomik kaynakların atıl kalmasına neden olarak milli gelir seviyesinin potansiyelin daha aşağısında gerçekleşmesine neden oluyor. gelir dağılımı piyasaya bırakılmamalıdır. hem sosyal adalet hem de kaynakların verimli kullanımı için devletlerin etkin müdahalesine gerek vardır. tabi bizde ekonomiye devletin müdahalesi konusunda ancak, muhtemelen zaten zengin olanlara yatırımları için yapılan nakdi ve ayni desteklerle vergi indirimleri gibi teşvikler konuşuluyor malesef.
