hani sözlüğe üyesindir de sayfayı ekranda açarsın ama online olmazsın. aslında yazacak bir şeyin de yoktur, canın sıkkındır ya da göz atmaktır amacın. ama aynı duyguyu vermez, bir şey dürter insanı. nedir farkı, nerden kaynaklanıyor bu duygu derken kendi kendine böyle bir paralellik kurarsın. evet, göz ucuyla bakmak kesmiyordur, illa o kapıdan geç, geç der içinde bir ses. pırpır eder kalbin, sanki online olursan temasın daha da artacaktır. şöyle bir bakayım, zaten fazla oyalanmaya niyetim yok, üstelik belki havalı deniz de yukarda olabilir dersin, işte giriş o giriş.
