duadır. umuttur. bir yakarıştır. bazen iyi anıma denk geldiklerinde bu laik bayanlara kanım ısınıyor. ama bu çok uzun sürmüyor sevgili sözlük. ne yapıp edip kendilerinden soğutmayı başarıyorlar. yani öyle şirret, öyle geçimsizler, öyle kocaya saygısızlar ki resmen gözlerimle tanık olmasam kendileri hakkında salladıkları olumlu meziyetleri ben de yutacam. ama yok görünen köy kılavuz istemiyor. geçen arabamı sağa çekmiş bir arkadaşı bekliyorum. o esnada da türban takmadığı, gibi üzerine saçlarını laikçi sarısına boyattığından her halinden tipik bir laikçi olduğu belli olan bir kadın ve kocasıgeçiyor. yanlarında da 8 - 9 yaşlarında çocukları var. ama kadın nasıl sinirlenmişse ağzına geleni söylüyor. gerizekalı... sus... kapa çeneni... böyle devam ediyor. bende uzaktan önce çocuğunu azarlıyor sandım. meğer her biri gülle gibi ağır bu sözlerin muhatabı kocasıymış. adamda tık olmadığı gibi aman bir rezalet çıkmasın diye karısını susturmaya çalışıp hep alttan alıyor.
resmen acıdım adama. bir bu doyumsuz ve kocaya saygısız şirret laik bayana baktım bir de nerde nasıl davranması gerektiğinin bilincinde, kocalarına hürmette kusur işlemeyen başı kapalı bayanlara. duygulandım haliyle. bu mudur laiklik? eğer buysa yerin dibine girsin sizin laikliğiniz dedim.
