yurtta kalanlar için iğrenç bir gündür. pazar günü öğleden sonra biricik ev bırakılır, yurda gidilir. herkesin suratı asıktır. herkeste bir pazar sendromu vardır. başlasa da bitse diye geçer içlerden. sonra denklemler kurulur. bugün zaten bitti eh yarın zaten pazartesi dersler boş, salı hızlı geçer, çarşamba maç var, perşembe zaten hafta bitti, cuma zaten eve gidiyorum diye avutur insan kendini. halbuki hiç biri doğru değildir ama pazar sendromu üstüne pazartesi sendromu da yaşayan öğrenci ağrısını biraz hafifletir.
aynı şekilde olmasa da evden gidip gelen öğrenci içinde büyük sıkıntıdır. bir önceki gün saat 1 de uyanmışken pazartesi 7 de uyanılır.
