takıntı haline getirdiğim korkumun baş kahramanı. korkum ise bir sivrisineğin saçlarımı toplarken gelip saçıma sıkışması. sonra yolunu bulup çıkamaması.* düşünün sivrisinek çırpındıkça saçlarıma iyice dolanabilir ve saçlarımı tararken bir sivrisinek ölüsü kucağıma düşebilir.*
