anneannemin annesinin yani nenemin ölümü. ortaokuldaydım. nenemi çok severdim. kulakları duymazdı. bu sebeple kız kardeşimle benim zeka gelişimimizde çok büyük rol oynamıştı hiç farkında olmadan. bir doktor nenemi tanıyınca söylemişti bunu. bu çocukların zekası bu teyzenin kulaklarının duymaması ve ona birşeyleri anlatma yöntemi bulma çabaları sonucunda oldukça gelişmiş demişti anneme.
96 yaşındaydı nenem. inanılmaz sağlıklıydı. hergün bütün evi süpürürdü. bize bakardı. annem babam çalışırken tüm ihtiyaçlarımızı karşılardı. hele yaramazın başkanı olan beni bile harika idare ederdi.
bizdeyken ölmedi. diğer kızının evinde öldü. o gün yerleri süpürmüş yine. buzdolabının önünü. sonra kanepenin önüne oturmuş üstünü başını biraz düzeltmiş, kanepeye dayanmış hafifçe. ölmüş.
