antikçağ demokrasilerinde asillerin oligarşiyi oluşturan seçkinler olması, en kötü toprakların ve topraklar üzerinde çalışan sınıfın yegane sahibi olması, filozofların, sanatçıların bu asil sınıfın hemen ardında yer alması, ardından rahipler sınıfının onun ardından özgür çiftçiler ve nihayetinde aristokrasinin kanalizasyon katı olarak da ticaretle uğraşanların gelmesi ve bu sınıfın üyelerinin adam yerine konulmaması, hor görülmesidir.
bu sınıflandırmada köleler insan olarak algılanmadığı için sıralamada yer almaz.
