sabah 8' de kalkıp bakkala giderdim. ekmek alır ekmeğin tepesinde yiye yiye eve dönerdim. 10 gibi arkadaşlarım çağırır dışarı çıkardım. akşam oluncaya kadar oynardık ne uykum gelirdi ne de bir işim olurdu, hiç yorulmazdım. ezan okunmadan evde olmaktı gaye.. tabii geç kalıp laf yediğimiz günler de oldu. kana kana su içerdim ağzımı musluğa dayayıp, annem ''terliceksin oğluuuum'' dese de ben içerdim o suyu. akşam yine dışarı çıkıp saklambaç oynardık. geceleri ise en huzurlu uykularımı uyurdum ben, harbi ben ne ara bu kadar büyüdüm? uykularımı özledim ben. huzurlu uykularımı, hiçbir şey düşünmeden uyumak istiyorum eskisi gibi... çocukluğum gibi...
