insanoğlunun hayata karşı en karamsar olduğu, yaşama sevincini en çok kaybettiği anlardan birisi, dışarısı kar kıyamet, soğuk iken büyük bir şevkle koltuğa uzanıp ayaklarını kalorifer peteğine dayadığında hayallerinin çok ötesinde buz gibi bir cevap aldığı andır... "soğuk kalorifer peteği" kadar insan ruhunu karamsarlığa sürükleyen başka nesne azdır. peteğin tamamen sıcak ile özdeşleştirimiş olmasından gerek her daim insanın içini ısıtan, dostane görüntüsü o metal soğukluğunu yansıttığında aynı ölçüde kişinin ruhuNU da üşütecektir. kalorifer peteği soba gibi değildir, sinsidir. direk temas ile yoklanana kadar tavrını belli etmez. o sebeple hayal kırıklığına uğramamak için her seferinde büyük umutlarla yaklaşmamak gerekir.
