düşünüyorum da kendimle ilgili iyi bir şeyler düşünmeye başladığımda ya da genelin aksine bir plan yapma sevdasına giriştiğimde yukarıdan biri ya da birileri anında bir set çekiyor önüme. niye yapıyor bunu? ben de bilmiyorum. düşüncelerimi dile getirmekten kaçınarak, gerekirse düşünmüyormuş gibi yaparak gizlenebileceğimi düşünüyorum. hayır aptal değilim. savunma mekanizması denilen hadise ben de böyle çalışıyor. eğer sen bozmaya devam edeceksen gerekirse hissetmem bile aşağı tabakaya yaptığım gibi sana da oynarım diyorum. sonra fark ediyorum ki ben bunları düşünürken bile aslında ne düşündüğümü bilebilme ihtimali var. ihtimaller her zaman var. o yüzden haberin olsun tanrım konuyla ilgisini şu an kuramadım ama ben olmayacak duaya amin demeye devam edeceğim. sonucuyla pek ilgilenmiyorum. bir de keşke beni bu kadar hırslı yaratmasaydın. pardon sen en iyisini bilirsin tabi ki.
