--spoiler--
Çocukluğunu yaşayan son kuşağa mensubum. 87'liyim. 90'larda çocuk olmaktan dolayı gurur duyuyorum.
Çok şanslıyım. Çünkü:
-L-Manyak'ın ilk sayısını 9 yaşımda okuyup anıra anıra gülebildim.
-ilkokulda en çok taso bende vardı.
-Süper Baba'nın melodisini blok flütle çalabildiğim için sağlam karizmam vardı ilkokulda.
-Süper Baba'daki Galatasaray Lisesi'nde okuyan çocuktan ötürü gaza gelip ders çalışmak için bir sebep yaratabilmiştim kendime.
-Hoşlandığım kızla makarena dansı yapabildim ve Lambada'nın klibindeki zenci çocuğu deli gibi kıskandım.
-Atlaslarda hala SSCB vardı.
-CARTEL'le Türkçe rapin başlangıcına tanık oldum. Alamancı olmak istedim.
-Bilgisayarsız bir mahalledeydik. Geceleri msn'e girmiyorduk. Saklambaç oynuyorduk.
-Arı Maya silgilerinin neden çok değerli olduğunu iyi bilirim.
-Şamdan dergisi gazeteyle ücretsiz veriliyordu.
-Grunge akımının getirisi olan oduncu gömlek skandalının etkilerini 2005'te iTÜ'de hala görebiliyordum.
-23 yaşında olmama rağmen 4 on yıl, 2 milenyum, 2 yüzyıl gördüm.
-Metal kola kapaklarının altından çıkan bedavalarla kumarın tadını aldım.
-Çok kanallı ve renkli TV'lerle büyüdüm.
-Bosna Savaşına giden kamyonların üzerindeki UN yazılarından ötürü onları un taşıyor sanacak kadar saftım.
-DOS'u da Windows 95'i de bilirim.
-Hoşlandığım kıza derste kağıda bir şeyler yazıp katlayıp atmanın tadını bilirim.
-MIRC, icq, msn, ekşisözlük, yonja, facebook evrimine birebir tanık oldum.
-Proteinli muzlu Probis'e ve Calippo'ya harçlıklarımı feda edebildim.
-Hugo'da canlı yayında Tolga Abi'nin yüz ifadesinin değişimini görebildim.
-Tarkan'ın dişlerinin ayrık olduğu dönemleri bilirim.
-Susurluk kazasından sonra ışık kapatma eyleminde rol aldım.
-Pink Floyd'u ilk kez kasetten dinledim. Volkmenim, disk çalarım, mp3 player'ım ve son olarak ipod'um oldu. Kasetten mp3'e giden evrimi gördüm.
-Sobalı evde çocuk oldum. Kızaran mandalina kabuğu kokusunu hatırlarım. Var mı dahası? Pimapen'in o iğrenç soğukluğuna tanık olmadan buğulanmış cama hoşlandığım kızın adını yazabildim.
90'larda çocuk olduğum için aynı zamanda şanssızım. Çünkü:
-Parliament Sinema Klübü Kuşağı'nın müziği benim için yatağa gitme vaktiydi.
-Evlerde kombi yoktu. Pazar günü demek banyo yapmak ve üşümek demekti.
-Sabahın köründe petrole bulanmış kuşları izlerdim. Körfez Savaşı'na çocuk olarak tanık oldum.
-Kanser olacak kadar meybuz tükettim.
-Okulda karga bokunu yemeden "vataşiva vataşiva vataşiva candy" söyleyen kızları dinledim.
-Yonca Evcimik yüzünden 9:15 vapurunu gözümde çok büyüttüm.
-Olacak O Kadar'ın iğrenç esprilerine her yerde maruz kaldım.
-Güner Ümit'in daha da iğrenç esprilerine televizyonda maruz kaldım.
-Titanic'e sadece 2 kere gidebildim.
-Ninja Kaplumbağalar yeraltında yaşıyor diye yeraltı dünyasını yıllarca yanlış algıladım.
-istanbul'da musluktan çok su içtim. Çok hasta oldum.
-Gözüme çok lazer tuttum. Sarı boncuk atan silahla çok vuruldum.
-Dünya'nın en zengin erkeği Maykıl Ceksın, en zengin kadını da Madonna sandım.
-Otobüslerdeki "duracak" yazısını çok yanlış algıladım.
-Babaannem sebepli tüm kadınların sütyenlerinin içinde para var sandım.
-17 Ağustos depremini bir çocuk olarak yaşadım.
