askerdeyken, yanyanaydı birliğimiz bir hastane ile, dolayısıyla girip çıkardık, yemeklerimiz hastaneden gelirdi, çünkü ufak bir birliğimiz vardı, yine hastaneye geçtiğim bir gün, sıra vardı, gittim sordum, paralı asker olmak isteyenlerin muayene sırasıydı. iş yok, para yok, imkan yok.. ya çıkarsa diye başvurmuşlardı. belli çoğu ellerine tutuşturulmuş kağıtları bile okumadan imzalamışlardı.
maddeyi tam hatırlamıyorum..
-ölümüm halinde, cesedimin aileme teslim edilmeyebileceğini, ölüm yerimin, ölüm şeklimin saklı tutulabileceğini.. bi sürü bir şeyler.. kabul ediyorum..
yani bunlar olmayacak şeyler değil, ama bu kadar göstere göstere değil, bu kadar gözünün içine sokarak değil insanların, yoksa, şehit aileleri kime sesini duyurabilir ki?
benim oğlum afyon'da değil, trabzon'daydı..
2 ay önce oraya gönderildi.. bitti.. kim neyi ispatlayabilir ki?
