istanbul'un kız kulesini yerebatan sarnıcını ,istiklal caddesini her tarafı buram buram tarih kokan mısır çarşısını, sultanahmet camiini yedikule zindanlarını eminönü meydanını beyazıtını vapurda çay keyfini, 2,500 yıllık tarihini adına yazılan onlarca şarkıyı ve şiiri vb yok sayan yazar söylemidir. bu da orhan veli den gelsin
istanbulu dinliyorum, gözlerim kapalı;
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda
Sucuların hiç durmayan çıngırakları;
istanbulu dinliyorum gözlerim kapalı.
istanbulu dinliyorum gözlerim kapalı;
Kuşlar geçiyor derken
Yükseklerden, sürü sürü, çığlık çığlık;
Ağlar çekiliyor dalyanlarda;
Bir kadının suya değiyor ayakları;
istanbulu dinliyorum, gözlerim kapalı.
istanbulu dinliyorum, gözlerim kapalı;
Serin serin Kapalıçarşı,
Cıvıl cıvıl Mahmutpaşa
Güvercin dolu avlular,
Çekiç sesleri geliyor doklardan
Güzelim bahar rüzgarında ter kokuları;
istanbulu dinliyorum, gözlerim kapalı.
istanbulu dinliyorum, gözlerim kapalı
Başında eski alemlerin sarhoşluğu,
Loş kayıkhaneleriyle bir yalı
Dinmiş lodosların uğultusu içinde.
istanbulu dinliyorum gözlerim kapalı.
istanbulu dinliyorum, gözlerim kapalı;
Bir yosma geçiyor kaldırımdan.
Küfürler, şarkılar, türküler, laf atmalar.
Bir şey düşüyor elinden yere;
Bir gül olmalı.
istanbulu dinliyorum, gözlerim kapalı.
istanbulu dinliyorum, gözlerim kapalı;
Bir kuş çırpınıyor eteklerinde.
Alnın sıcak mı, değil mi bilmiyorum;
Dudakların ıslak mı değil mi, biliyorum;
Beyaz bir ay doğuyor fıstıkların arkasından
Kalbinin vuruşundan anlıyorum;
istanbulu dinliyorum.
