ara sıra düşünüyorum. ne yaparım? ne hissederim? korkuyorum sonra bir şey hissetmeme ihtimalimden. soğuk kalma ihtimalimden. gelsin eve yaptığım tüm eşeklikler için özür diliyim sarılayım boynuna diyorum. yapmıyorum. sonra bir şey oluyor. başkalarına kızıyor, bana kızıyor. kahroluyorum. kendime değil, onun o haline. ama bir şey diyemiyorum. sanırım çok üzüyorum. onun için bir şeyler yapmaya çalışırken üzüyorumi beceremiyorum. ya da ne bileyim o belki umursamayıp geçiyor ama ben en ufak şeyi bile unutamıyorum. hem düşünmek istemiyorum, hem düşünüp kendimi hazırlamak istiyorum. rol yapmaya. ben galiba çok kırıyorum babamı. o yüzden istemiyorum ölmesini benden önce. özür dileyemeden gitmesini.
