191.
-
iyi günler ilerde anneanne,
iyi günler ilerde..
bense yirmidört saatlik
günlerdeyim anneanne...
rüyalarında senin,
ne kıyamet kopuyor
ne de bir gül düşüyor dalından.
sen böyle istersin bilirim,
gülümseyerek anneanne...
oysa ne sarışın kızlar
göz kırpıyor esmer delikanlılara
ne de ortadoğu
bir gül bahçesi oluyor.
yine de iyi günler
ilerde anneanne
esmerliğimiz
kıyamet herkese...
halime bakıp üzülme anneanne,
bir bakarsın dayımla beraber
ortak bir iş kurar,
belki bir süpermarket açarız.
ne dersin, kasada da
muzaffer durur, gülümseyerek
yok yok olur, dandy, pop-corn
ve kalve çorba satarız.
kahrolsun amerika deriz sonra,
kahrolsun fransa çin ve mançurya
kahrolur biz böyle deyince
devr-i daim düzeniyle dönen dünya...
mançurya da kahrolur,
niye kahrolacaksa!
anneanne, müzmin
başağrılarım artıyor...
işte yaşamak bu deyip
dostlar müttefiklere gülümsediğinde
anneanne, ah anneanne,
çıkış yok ve bu tereke
rahmetli dedemin yüreğinden
daha eski bir mesele.
yüreğimiz bölüştürülemez..
iyi günler ilerde..
sade ekmeği bildiğimiz
günler geçmişte
ve güzeldi anneanne
şimdi ekmek dile gelse,
boğazımızdan geçişine
utandığını söylerdi..
iyi günler yok!
iyi günler yok anneanne...
kıyam et bize
kıyam et bize
kıyam et bize
