lise döneminde özgüvenin dipte olduğu yıllarda ilk defa bi kıza tutulmuştum durun daha önceye gideyim
bi kız vardı o kadar şakirtti ki babadan kıza geçmiş bir olaydı ve kızın adını cemaatçilerin hocası fetullah gülen koymuş o derece şakirtti ve ben o kıza tutulmuştum ilk başlarda az çok muhabbet ediyorduk sonra biraz samimi olunca okuduğu kitaplardan okumaya başladım ( erzurumlu ibrahim hakkı hazretlerinin kitapları tarzı dan brown düşünmeyin ) sonra namaz kılmaya oruç tutmaya başladım ( ki ben kuran kursuna zorla gidip abdestsiz namaz kılan abdestsiz kuran okuyan biriyken )
o kadar çok kuran okuyordum ki 1 sene de 3 defa kuranı hatmetmiştim (2 defa türkçesini 1 defa arapçasını). o kadar çok namaz kılıyodum ki geceleri uykusuz kalıyordum ve gündüzleri hayattan zevk alamıyodum. umarım anlamışsınızdır bu kızın gözüne girmek için yaptıklarımı. tabi bunları yapmakla kalmayıp reklamını da yapıyodum.
plan yapıp bunu uzun vadeye yaymıştım bi acelem yoktu çünkü onla evlenecektim ( kafamı sikeyim ) ilk sene ortak yönlerimizin çok fazla olduğunu gösterip kızı hayran bırakmak, 2. sene hafiften hislerimi belli edecektim, 3. sene biraz nazını çekip çıkmaya başlayacaktım . özgüvenim eksik olmasına rağmen her zaman güvendiğim zekam beni yanıltmaz diye düşünürdüm. sonuçta çok fazla çalışmadan öğretmen lisesini kazanmıştım yaşadığım ilçede 5. olmuştum bu benim götümü kaldırdı açıkçası.
sonra artık planı uygulamada doğru adımlarla giderken hesaba katmadığım birşey oldu. ben bu şakirt kızı sevdiğimi bazı arkadaşlarıma söylediğim için kulaktan kulağa yayılıp kızın kulağına da gitti. tabi kız bunu öğrendikten sonra bile benimle konuşacaktı ama özgüvenim berbat olduğu için ve planlarım bozulduğu için ben bi daha kızın yanına gidip konuşamadım asla ve asla. ilk zamanlar biraz konuşmayı denedikten sonra benim yüzümden artık aynı sınıfta yaşayan 2 yabancıydık sadece ben sapık gibi izliyordum 1 senem öyle geçti.
artık lise 3 e gelmiştik ve benim duygularımdan hiç birşey eksilmemişti hala her gece onu düşünüyor ve allah'a dua ediyodum. tabi artık namaz ve kuran okuma işini çok sık yapmıyodum hatta o kadar azaltmıştım ki cumalara bile 3 haftada 1 gidiyordum. ( 3. hafta sonunda kalbin kararacağını düşündüğüm dönemler) uzaktan öylece izlerdim. iyi kötü 1 senem daha geçmişti ta ki bir gerçeği öğrenene kadar
benim yıllarca peşinde dolandığım bakmaya kıyamadığım kız kötü bir anadolu lisesinden bi apaçi ile çıkıyordu.(belki apaçi değildi ama benim gözümde apaçi) bunu öğrendiğim anda dünyam başıma yıkılmıştı aylarca süren depresyon uykusuzluk az yemek yeme gibi sorunları atlatamamışken bi duydum ki kızın babasının tayini mersine çıkmış. tabi bu da beni daha da üzdü ve depresyonun süresi uzadı psikologa gitmem fayda getirmemişti yakın olan akrabalarımın konuşması bi işe yaramamıştı ama yine de tavsiyelerini dinliyordum (basketbol oynuyor, spor yapıyordum)
sonra 3-4 ay geçti ve ben sorunları atlatmış özgüveni yerine gelmiş yeni bi bireydim. artık sınıf içinde espri yapmaya başlamış ve özgüvenim yerine gelmişti.
nedenini anlamadığım bi şekilde benim evlilik planları yaptığım o zarif kız mesaj atmıştı: istersen deneyebiliriz gibisinden birşey uzun süre oldu ama işin özü bu. ve ben dedim ki : artık çok geç her şey için benim için bittin . işte bu sözleri söylediğim anda kendimle gurur duydum
