büyümek hiç istemedim anne. küçük kalsam ben, sen yine uykudan uyandığımda "akşam yatmaz sabah kalkmaz" diye kızacağına sırtıma baksan. terlediğim için atletimi değişsen, sırtıma havlu koysan.
büyümeseydim anne, dağınık duygularımı toplayamadığın için üzüleceğine, pijamamdan çıkan atletimi, önüne çekip soksan pijamanın içine. ayağına terlik giymediğinden karnın ağrıyo diyeceğine eskisi gibi çorabımı giydip ev ayakkabılarımı giydirsen ayağıma.
git müziğini odanda dinle odan sıcak diyeceğine, sobanın yanında oyna diye sobanın yanına minderler dizip bana oyun alanı yaratsan anne.
ben hiç büyümek istemedim anne, hele seni üzmek hiç!
özür dilerim anne. "neyini eksik ettik de böyle oldu" dedirttiğim için çok özür dilerim.
