halkın kendisini sevmesi ve kabullenmesi için, mutlaka camiye gitmesi gerekirdi. ne kadar iktidar hırslı ne kadar siyasetçi varsa, halka kendini sevdirmek için cuma günleri namaza gider, cami çıkışında tokalaşır ve hatta gittiği yerdeki sorunları dinler.
bunu yapmadan ne halkın sevgilisi olur bir süper kahraman; ne de halk "bu bizden." der içten olarak. türkiydeki kafa yapısı, bizden biri olması için bizim yaptıklarımızı yapması gerekir mantığıdır. yoksa trene ray olmuş, çocuğu kurtarmış bunlar fasa fiso.
ayrıca bir röportajda ibrahim üzülmez'in yaptığı açıklama aklıma geldi birden. (bkz: futbolcu olmasaydım bakkal olurdum) (bkz: kahraman olmasaydım bakkal olurdum)
