seni çok özledim. keşke bırakıp gitmeseydin bu kadar erken. keşke seninle son bir kez daha sinemaya gidebilseydim. keşke son bir kez daha içebilseydik birlikte. keşke elimden yemek yiyebilseydin. evleneceğim adamı seninle tanıştırabilseydim. annem uyuduktan sonra sabaha kadar dertleşip sohbet edebilseydik. felsefe yapabilseydik. ingilizce çevirmekte zorlandığım bir cümleyi sana çevirttirebilseydim keşke. bir kere olsun tavlada seni yenebilseydim. satrançta bir kaç hamle daha öğrenebilseydim senden. gecenin bu saatinde yukarıki kata eşya taşıyanlara kızıp, ağızlarının payını verebilseydin keşke. işle ilgili engin bilgilerini daha olgunlukla dinleyebilseydim. ve bunun gibi daha o kadar çok şey var ki içimde yarım kalan, hiç tamamlanmayan ve bir daha asla tamamlanamayacak olan. çok çabuk gittin be baba.. biliyorum hayatın yükünü kalbin daha fazla kaldıramadı. gerçi kaderci de değildin sen ama hemen boyun eğdin kaderine.. çok çabuk pes ettin..
sen yokken gündüzler bir şekilde geçiyor da geceler hiç geçmek bilmiyor babacığım.. *
