baba,
eskiden her şey farklıydı. gülerdin benimle, bazen ağlardın, bazen ağlatırdın... ama olurdu öyle şeyler, sen benim babamdın, buna hakkın vardı.
birbirimizi öyle severdik ki aramıza kimseyi sokmazdık, annemi bile.
ya şimdi, biz ne olduk böyle baba? bu boktan sebepler nasıl oldu da seni, beni, tüm aileyi alt üst etti? buna kimler cesaret etti, kimler istedi böyle olmasını?
artık yüzüme bile bakmıyorsun. eve yalnızca uyumak için geliyorsun. çok zoruma gidiyor, nasıl böyle olduk aklım almıyor.
artık bitsin istiyorum, seninle eskisi gibi olabilmek istiyorum.
derdim ya hep ''ağzını kocaman açıp gülme, çok çirkin oluyorsun.'' diye, işte öyle gülmeni istiyorum. hayata inat, dimdik...
şunu sakın unutma; eğer konu sensen ben hiç büyümedim. kalbim hala pır pır çarpıyor gözlerine bakarken.
ne olur geri dön.
