ülkemizde öğretmenlik mesleğini yapanların çoğunluğunu aciz, kendini geliştirmeyen, çocukların eğitimini iplemeyip ay sonunu bekleyen kişiler oluşturmakta. aralarında mesleğini gerçek anlamda uygulayan ,eğitimin çağdaş bir nesil için gerekli olduğunu öngören muazzam, eli öpülesi insanlar vardır. ama dediğim gibi öğretmen dediğimiz meslek grubunun çoğunluğu geçmişten beri çocuklar üzerinde gerek fiziksel gerek mental anlamda travmalar yaratmıştır. sırf sorunlu kişiliği yüzünden el kadar gariban yavruların kafasında tahta cetvel kıran yavşaklar bile vardır. bu tür soruları soran dümbelekler baba mesleğini öğrenince ne gibi bir yaklaşım sergilemeyi düşünürler o da ayrı bir sorun.
