yemin ediyorum buraya her gun en az on defa giriyorum ama sana yazılıcak bişi bulamıyorum artık. cunku oyle saçma işler yaptın kı artık sana bişiler anlatma, duyurma çabası içinde degılım.
ama şunu soylemeden geçemıcem. en son mesajında vıcdan dedın. benımle vıcdanı ıcın bırlıkte olan ınsanı zaten ıstemem. adamlıgın sevgın lazımdı bana. sen de onların hiçbiri yokmuş.
ilişkini kendi kafanın ıcınde yarattıgın ben uzerıne kurdun. sen benı sevmedın. sen kafandakı kızı sevdın. yaratmaya çalıştıgın o kızı. ama sen senın ıcın o kafanda yarattıgın kız olmak ıcın verdıgım ugrası gormedın. sen benım ıcın zerre degısmezken ben degısmeye çalıştım. sen bunu göremedın. çunku sen bencılsın. kızmıyorum sana. ne dıye kızıyım kı zaten hersey geride kaldı artık. belki benim için artık duzelemıcek duygular bıraktın gerıye ama yine de geride kaldı.
aslında senınle ılgılı çok sey dusunuyorum bılıyo musun? nıye boyle olduguna dair. kusura bakma ama sevgısızlıkten boylesın sen. sevgı olmayınca sureklı kendını sevmışsın, kendıne deger vermişsin, kendini dunyanın merkezi yapmışsın. ve bılıyo musun senınle bırlıkte ben de senı dunyanın merkezı yaptım. anlayamadın. yazık.
dedıgım gibi geride kaldı hersey. duygular gerıde kalmasa da yaşananlar geride kaldı. dönup neyi degıstırebılırız? donup hangı yasanılan seyı duzeltebılırız?
ama emin oldugum bi tek sey var. aradıgın kişiyi bulamıcaksın. aradıgın kısıyı geç senı gerçekten seven birini bulamıcaksın. senın ıcın fedakarlık yapan bırını bulamıcaksın. ve sen benım ıcın yapmadıgın fedakarlıkları başka birilerine yapıcaksın. eminim bunlardan.
farklı olabilirdi. herşey. sende farklı olabılırdın. bana benı yarı yolda bırakmıcagın guvenını versen bende farklı olabılırdım. ki çok ugraştım farklı olabılmek için, senınle devam edebılmek için, bırlıkte mutlu olabılmek için.
su noktayı hıc anlamıyorum. sen benimle bırlıkte olmaya başladıgında benım facebookum vardı arkadaşlarım vardı ugur bıle vardı. bunları bıle bıle sevdın benı. şimdi nasıl oldu da senın ıcın herseyden tek tek vazgeçmişken bunları bahane edıp bızı bu noktaya getirdin.
neyse. hesap sormuyorum. neyin hesabını sorıyım kı? sen belkı başka bırıylesın, belki başka bırını sevmeye başladın, belkı unuttun, belkı buraya girip okımıcaksın bıle bu yazdıklarımı. bilemiyorum. şunu biliyorum sen yola farklı kişilerle devam edıceksın, farklı kişilerle mutlu olucaksın her neyse işte bunlar olucak.
tabı bunlar da benı ılgılendırmez artık. herkes kendı hayatına dondu sonuçta. vazgeçildi herseyden. belki bı omur boyu mutluluktan.
ben seni çok iyi tanıyorum ama. ve kımse senı benım gibi sevemıcek bunu da bılıyorum.
yazıcak çok şeyim var ama susuyorum. istediğin gibi oldu hersey.
yazmam, yazdıklarım çok saçma belki ama tutamadım kendimi. yapcak bişe yok.
