bayram şekerlerini yerken çocukluğum gözümün önüne gelmedi değil. poşet poşet şeker toplardım, mahallede çalmadık kapı bırakmazdım. bir de bizim buralarda olan sitelere girmek altın dolu sandığın anahtarını elinde tutmak gibi bir şeydi. bir keresinde 20. kata kadar çıkmıştık şeker toplamak maksatlı, adam şeker yerine para verince pokemondaki pikacunun sahibi olmuşçasına sevinmiştim.. şimdi çıkartıp şeker verseler daha çok sevinirim. param var ama o mutluluğum yok. sanırım çocukluğumda yaşıyorum hala. ya da en azından çocukluğumu özlüyorum.. çok saftık be..
