günaydın baba. bugün bayram mı. senin olmadığın bi evde bayram nasıl olur ki.bizden ayrısın, senden ayrıyız. sensiz geçirdiğimiz ilk bayram. gözümü açtığımda annemin bana sarılıp bayramımı kutlarken titrek bedeni ve sesiyle ağlaması perişan etti beni. yanımızda değilsin. bayram günleri güler yüzün, neşeli halin bizi hep mutlu ederdi. birlikteydik hep. şimdi ev sessiz, sensiz. evimizin neşesi yok. kalktığımızda gözlerimiz istemsiz seni aradı, yüreğimiz seni aradı. herkes sessiz.neyin olduğunun farkındayız ama bunu birbirimize söyleyecek gücümüz bile yok. gücümüz sendin bizim. belki seni bir oğul ve evlat olarak gururlandıramadım, mutlu edemedim beni affet. seni çok özledik. herşeyin tesellisi oluyormuş. sevgilinin, arkadaşın.. ama senin tesellin yokmuş babam. sabah üstümüze üstümüze geliyor, nerdesin.. senin yokluğunu bize hissettirmemeyi kim becerebilir ki baba? hiç kimse..bi bayram sabahı sesini duyamamak ne acı..
