insanin toplumsalligi ve toplumsalligin getirdigi medeniyet ve sözsüz kurallar, duygulari için için yasamamizla fay hatlarinin catlamasi; yine için için depremler yasadigimiz dünyamizda, tatmin olmayi sahip olmakla eslemisken; eldeki, duygular dahil, tüm tanimlari tüketmisken; "cooooooook" sözü yetmiyorken artik, "cooooooook" un cagristirdigi en dogal, ilkel, ama içten sözü kullaniveririz.
"evet sevgili,
kim özlerdi avuç içlerinin ter kokusunu,
kim uzanmak isterdi ince parmaklarına,
mazilerinde görkemli bir yaşanmışlığa tanıklık etmiş olmasalardı eğer!!" *
