ben bu kızı ilk istanbul' da izlemiştim. o zamanlar kimsenin aklından ne orada bronz kazanacağı, ne de olimpiyatlarda altın kazanacağı aklına gelirdi. yarışmayı anlatan spiker bile bilmiyordu bu atlet kızı. ama start çizgisinde yan yana dizildiklerinde bu kızın gözlerinde gördüm o kinle karışık delicesine hırsı. bu kızın çılgınca bir şeyler yapacağını anladım o an. biraz geçmişini araştırdım, bildiğimiz desteksiz kalan klasik "atlet" hikayesinin haricinde büyük bir doping talihsizliği de yaşamış, sonrasında bin türlü sıkıntı da yaşamış bir atletti. onu buralara getiren muhtemel ki, içinde biriktirdiği o delicesine öfkedir.
ben bu kızın işi burada bırakacağını hiç ama hiç düşünmüyorum. bu kız dünya rekorunu esnete esnete kırmadan inmez o pistten.
adını herkese "bir aslı vardı tam bir efsaneydi" dedirtmeden de bırakmaz. kafasından geçen şey muhtemelen şudur ki; "zamanında adımı öylesine unuttunuz ki, beyinlerinize en keskin bıçakla adımı nakşetmeden rahat edecek değilim."
