--alıntı--
kapitalizm'de yardım düşmanlığı vardır; en azından kapitalizm tutarlı olmak istiyorsa böyle olmalıdır. bunu en iyi liberal kapitalizmin öncülerinden biri olarak tanımlanan Herbert Spencer, devlete karşı insan adlı kitabında kapitalizmi şöyle tanımlar:
"...en uygun olanın hayatta kalması sürecine "müdahale" hem boşuna hem zararlıdır.tabii ayaklanmaya müdahale toplumun bütün olarak standartlarının düşmesine sebep olur.bu açıdan insanın acılarına neden olunmamalıdır. çünkü acıların çoğu tedavi edicidir; acıyı önlemek aslında şifayı önlemektir. devletin acıları önleme yoksullara yardım etme gibi faaliyetleri günden güne halkta devletin kendilerine nasıl olsa bakacağı düşüncesini doğurur. böylece girişim ve teşebbüs ruhunu kaybederler. toplumda kötülük kanunların şartlara uyum sağlamamasının sonucudur. bitkilerin verimsiz toprakta çelimsizleşmesi veya soğuk iklimlere taşındığında hepten kuruması, ilke olarak, bir adamın çevreye uyum sağlayamamasından farksızdır. yaşlanmış veya zayıf düşmüş bir hayvan, haklı olarak avcı hayvanlar tarafından öldürülür. aslında bu tür ölüm üç bakımdan iyidir:
1- yaşlı hayvan yavaş ve acı veren bir ölüme terkedilmekten kurtulmuş olur.
2- arkadan gelen daha genç kuşak hayvanların önü açılmış olur.
3- avcı hayvanlar yaşlı ve sakat hayvanları öldürmekten mutluluk duyarlar.
şu halde insanlar da evrimin tabiattaki kanunlarına tabidirler. evrim yoluyla ayıklanma iyinin ortaya çıkması için sert, acımasız ve fakat hayırlı(!) bir süreçtir..."
