türkiye'nin 13 yıl evvel yaşadığı, bir anda on binlerce insanın ölümüne neden olan, bize mesaj veren, ancak hala o mesajı alamadığımız depremdir.
bugün yıl dönümü.. çocuktum. hiçbir şeyin farkında değildim ve yaşadığım ilk depremdi. kıyametin koptuğunu sanıyordum çocuk aklımla.. öyle de olmadı mı gerçi? birçok insanın kıyameti olmadı mı? ölenler, kaybolanlar, kaçırılanlar, kalanlar.. yarım kaldık.
ve bu kader değildi. bu, insana değer verilmeyişti. aynı büyüklükteki deprem japonya'da olup da hiç kimsenin burnu bile kanamıyorsa bizim ise canlarımız gidiyor, canlarımız yanıyorsa o zaman kimse buna kader dememeli.
üzerinden 13 yıl geçti. ne değişti? işimiz allah'a kaldı yine. şimdi oturup bir kez daha yaşanmasın böyle bir felaket diye dua edelim. yapacak başka hiçbiiir şey yok çünkü. çünkü biz paraya daha çok önem veriyoruz, günü kurtarmaya çalışıyoruz. insan ise en değersiz şey(!)
depremde hayatını kaybedenlerden ziyade bu felakette sorumlu olan insancıklara allah'tan rahmet diliyorum. çünkü o'nun merhametine gerçekten ihtiyaçları var.
