ilk defa 15-16 yaşlarımda dinlemiştim ve ölümüne içimi bayıyordu. çıralı adlı harika ama o yaş için sıkıcılıktan kavrulan bir yerde tatildeyken akşam yemeklerinde çalardı pansiyon sahibi. her akşam istisnasız "çok aşığın var diyorlar"ı çalardı. bir tek bana bir koca lazım'a katlanabilirdim zira diğerlerine nazaran daha hareketliydi.
şimdi ise... canım sıkıldığında, kafam karıştığında kuzu kuzu dinlediğim şarkıların sahibi oldular.
kısacası benim için büyüdüğümü anladığım an ezginin günlüğünü sevmeye başladığım andır.
düzeltme : çok aşığın var diyorlar* incesaz şarkısıymış.
