insanlar gibi konuşma yeteneği olmayan ama kendi aralarında konuşan hayvanların insanlarında anlayabileceği şekilde konuşmaları sonucu olabileceklerdir.
aşağıdaki fıkra olayı özetleyecektir.
Çobanın biri dağda koyun otlatmaktadır. O sırada ihtiyar bir adam çobanın yanına gelir ve su ister. Çoban ihtiyar adama su verir. ihtiyar da çobana teşekkür ederek biraz soluklanmak için çobanın yanına oturur. O sırada ihtiyarın gözü çobanın köpeğine takılır ve çobana dönerek:
- Ey çoban senin bu köpeğin konuşur mu? der.
Çoban gülerek:
-Amca o bir köpek köpek nasıl konuşsun der.
O sırada ihtiyar adam elindeki asasını köpeğin önüne vurarak,
-Ey köpek anlat bakalım çobanın sana ne yapıyor, nasıl davranıyor diye sorar. Köpeğin gözleri açılır ve başlar konuşmaya:
-Çobanım bana çok iyi daranıyor, her gün yemeğimi veriyor, ben de sürüsüne bakıyorum der.
Çoban çok şaşırır. Tam o sıra ihtiyarın gözüne çobanın koyunları takılır ve çobana dönerek,
-Ey çoban senin bu koyunlar konuşur mu? der.
Çoban;
-Amca hadi köpek bi şekilde konuştu ama onlar koyun nasıl konuşsun der. ihtiyar koyunların birinin önüne asasını vurarak;
-Ey koyun anlat bakalım çobanınız size ne yapıyor, nasıl davranıyor? der Koyunun gözleri açılır ve başlar konuşmaya:
-Çobanımız bize çok iyi davranıyor. Sabahları ahırdan alıp, akşama kadar otlatıp başımızda bekliyor tekrara akşam ahıra götürüyor, der.
Çoban iyice şaşırmıştır. Tam o sıra ihytiyarın gözü bu sefer çobanın eşeğine takılır ve çobana sorar.
