Filmin eleştirebileceğim iki yanı var; birincisi sahne geçişlerinin çok anî olması. Daha güzel geçişler yalnızca film süresini 1 dakika uzatırdı. Ikincisi ise profesyonel oyuncular dışındaki hemen hemen herkesin doğal konuşma hızının üstünde olması. Bu da doğallığı bozuyor. Sanırım bir çok kişinin, "konuşmalar yapay olmuş" demesinin sebebi budur. Filmin en güzel sahnesi ise sultan mehmet'in ayasofya'ya girdiği sahne. Kız çocuğunu kucağına alması ve çocuğun sevecen tavırlarıyla kendi sevecen tavırlarının birleşmesi; sahneyi alabildiğince güzelleştirmiş. Sultan mehmet'in ayasofya'da yaptığı tarihi konuşmanın sahnede olmayışını eleştirirdim fakat o güzel sahne, bilmeyenler için de konuşmanın ne yönde ve ne şekilde olduğunu tahmin etmelerine yaramıştır.
