iktidar olan her kimse, halktan uzaklaşıyor git-gide. kendini alıp farklı bir yerlere koymaya başlıyor. yöneticilikle sığır çobanlığı arasındaki çizgiyi kaybetmeye başlıyor gözleri.
rakı değil, şarap da değil iktidar sarhoşluğu bunun adı. adama kim olduğunu, ne olduğunu, nereden geldiğini ve ne için orada olduğunu unutturuveriyor işte böyle! belki istemeden ama maksadını aşan cümleler kurduruyor.
