ışıklar kapalı hafif yaygın oturur vaziyette içiyordum evde. radyo açık, tıngırdıyordu. sonra bir anda kurşun gibi beynime saplandı şebo'nun sesi dalgın bakarken kör noktaya.. öylece kalakaldım.. her nota her kelime..boğazım düğüm düğüm.. bunca yıl güçlü gözüküp ayakta kalabilmek adına.. kırpmadım gözümü akmasın diye.. karanlık bile görmesin diye..
telefon çaldı.. teşekkür ederek açtım telefonu neden olduğunu anlamayan kişiye.. içimdeki deniz daha da yükseldi..
