bi aralar sinirlendiğimde zamanın özentiliğiyle sürekli " fuck " diyordum. ama yani sinirlensem, gülsem, ağlasam, hüzünlensem, o kaadar sevmiştimki bu kelimeyi söylemeyi istemsiz fuckfuck ahahha fuckfuck ühühü diye dolanıyordum. e babam da benim bu özentliğimin geçeceğini bildiğinden üzerime gitmedi, ama maruz kaldığı fuck kelimesi onunda bilinç altına girmişti. birgün biz yine arabadayken ( genelde arabada görüşüyoruz sabrımız bu kadar ) küfür edesi geldi birine, ama o da ne, ibne dememişti, pezevennk de dememişti, melih gökçeğin sülalesini de sikmemişti, fıııııııııık demişti. fak değil. fııııııııııık. fık ne lan. yaşlanınca çok sevimli oluyorlar.
