ben aslında en çok kendimle konuşuyorum sözlük. yolda yürürken, asfaltta tepinip koşarken, otobüste seyahat ederken, kitap okurken, blogları karıştırırken.. ''nasıl'' ''yok be oğlum'' ''yanılıyorsun aga'' ''mal mısın lan sen'' ''önüne bak'' ''çok güzel be abi'' diye sayıkladığım oluyor, hep bu yalnızlıktan hep. ne hale getirdi beni. peheey.
