bu aralar niye anlaşamıyoruz babacım biz seninle.
geçen gün küsmek istedim sana çok kızmıştım gece biraz tartışmıştık ya sonra yatarken düşünmeye başladım. bana küçükken anlattığın hani o saçma masal vardı ya kendin uydurduğun o geldi aklıma. ya hergün defalarca aynı masalı anlattırırdım sana sende hiç usanmadan anlatırdın. işte birden bu gelince aklıma bütün kızgımlığım gitti sana karşı.
seni üzüyorum bu aralar biliyorum. o söylemek istediğim şeyi de yanlış anladın bende biraz patavatsızca söyledim kabul ediyorum. ama sen hep demezmiydin düşüncelerini ne olursa olsun açık bir şekilde söyle kendini savun her zaman diye.
sen sanırım kendin dışındaki insanlara karşı böyle davranmamı istiyorsun sana karşı düşüncelerimi savunduğumda eğer o görüşte değilsen kabul etmiyorsun hiçbir şekilde ve üstüne üstlük demek istediklerimide yanlış anlıyorsun bu sefer tartışmaya başlıyoruz.
sana çok kızıyorum bazen öyle kalıpçıl düşünüyorsun ki bir sen doğrusun sanki. ama bazen aynı sana benzediğimi görüyorum senin kızdığım huylarının bende olduğunu görüyorum. işte biz bu yüzden anlaşamıyoruz bazen iki dik kafalı insan keçi gibi inattız ikimizde.
iyi sen benim babamsın ve iyiki bende senin kızınım zaten bizi birbirimizden başka çeken baba kızda olmazdı.*
