Anlaşılan yine yıldızları saymak benim görevim. Bilseydin ardından kaç betimlemeyle sevdiğimi seni, utanırdın dönerdin bana. Edebiyatın kucağında sevişmelerimi görseydin gittiğin için ağlardın. Bilseydin umutlarımı nasıl katlettiğini bir daha cümle kurmaya utanırdın. Ve bilseydin bir adam nasıl öldürülür, utanırdın yaşamaya. Nefes aldığın her an için lanet ederdin. Tanrıya karşı büyük suç işlemiş gibi korkardın hayatına devam etmekten. Her gece bu boktan yere girip ağzımda sigara ile sana cümleler kuruyorum ya hani. Asıl katliam işte bu galiba. Öldürdüğüm her beyin hücrem için senden bir fazla 'seni seviyorum' istemeyi düşünüyorum, ahirette. Cennet için bir sözümüz var unuttum sanma. Geleceği yazmayı beceremeyen kalbin bakalım tanrının huzurunda ne kadar cesur ?
