ilk kar yağdığında hani bütün herkes hazırlıksız yakalanmıştı. karşıdan bir şekilde geldiğim ataşehirin bir otobüs durağında bekliyordum. durağın köşesinde bir köpek titreyip duruyordu. iki büklüm olmuş kendine sokulmuş hayvanın sesi soluğu da çıkmıyordu. buz gibi betonun üstünde iki büklümdü. 118 li bir numaradan ataşehir hayvan barınağının telefonunu istedim ve aradım. kimse açmadı. dolmuş gelene kadar hayvana bakıp durdum. durdum ama hiç bir şey yapmadım. dolmuş yanaştığında montumu çıkarıp hayvanı sarmak istedim ama yapmadım.
ben o gün o montu o köpeğe sarmadım ya. benim vicdanımı siksinler.
