Hala ergen olan nesildir. efsane olmamaları doğrudur lakin söylediklerinizin çoğuna katılmadığım da bir gerçek. 95 doğumlu biri olarak çocukluğum hiç de bilgisayar başında geçmedi. bahçedeki çimlerin üzerine masa örtüsü serer piknik yapar, çamurdan pasta, bulduğumuz her yapraktan da sarma yapardık. tsubasa, casper, power rangers, ninja turtles, pokemon, şirinler gibi çizgi filmlerle geçti çocukluğumuz, ben10le falan değil. ayrıca bir kız da olsam, mahalle maçlarında kaleci olmuş, mahalledeki çocukların tasolarını, misketlerini ütmüş biriyim. ataride mario ve tank oynamanın keyfini yakalamış bir nesildir de diyebiliriz. ataride ördek vurma oyununun nasıl bir teknoloji olduğunu da hala düşünen nesildir, sahi o silah nasıl orayı vurabiliyordu ben çözemedim hala, zaten teknofobik bir insanım.
söyleyeceğim o ki, daha büyük yaştakilerin onlardan sonra gelen herkesi bilgisayar başında büyümüş sanması garip. şuan 8-9 yaşında olan kuzenlerime bile leblebi tozuyla tekerleme söylemeyi gösteriyor, bahçelerde parklarda oynadıklarına şahit oluyorsam ailenin çocuğun nasıl büyümesine karışmasıyla alakalıdır mahallede top mu oynayacağı yoksa play-stationdan pes mi oynayacağı.
