orta okuldayım. gene aklımdan piçlik geçiyo amk. iki tane gıcık gittiğim çocuk var. birinin adı özcan diğerinin adı dilaver. ben defterden bir sayfa kopardım. özcanın ağzıyla dilavere mektup yazıyorum. baya bir döşedim. hakaret vs. sonrada özcanın ismini soyismini yazıp imzaladım. özcanın imzasını ve yazı tarzını biliyodum. iyi taklit ettim. sonra dilaverin kitabının arasına koydum. sonra kıyamet koptu. kavga şikayet vs. özcan yok ben yazmadım desede 2 gün okuldan uzaklaştırıldı. olay halen daha aydınlığa kavuşmadı. aklıma geldikçe ne kadar cahilmişim ne kadar piçmişim diye sorarım kendi kendime. keşke yapmasaydım derim hep. iyi bişey olmadığını insan o yaşta idrak edemiyor. çocukluk işte.
