5. sınıf öğrencisiyken bir dostum vardı ve halen daha dostuz bir birimize deli gibi bağlıyız. arkadaş 12 senelik arkadaşız artık düşünün. adı celal. gün geldi 60-70 lirayı bir anda yemeğe verdiğimiz oldu. sıçana kadar yerdik. parayı sadece yemeğe verirdik. gün geldi elimizde sadece 50 kuruş var. o zamanın parasıyla 500 bin lira. ulan ne alcaz ne alcaz düşünüyoruz. bir simit bir ayran ediyor o zamanlar. aldık simiti aldık ayranı oturduk kenarı bir yere. bende ki ipneliğe bak artık.. o ayranı tek içicem. simidi böldü celal uzattı bir parçasını ayranda bende. ordan bir tüyersin hem kaçıp hem içiyom ayranı.. ne zaman dönerciye falan gitsek celal bunu hatırlatır durur bana. seni seviyorum dostum!
